Haan Techniek

Als een van de redactieleden van B4B aanschuift bij Johan de Haan van Haan Techniek heeft hij er net een 2,5 jaar durend studietraject op zitten. ‘Ik rond over een kleine week de hbo-opleiding Technicus Aarding, Bliksem-en Overspanningsbeveiliging, oftewel TABO, af. Het studeren heeft me veel tijd, energie en frustratie gekost, dus ik ben blij dat het erop zit.’ Hij kan zich nu weer volledig op het bedrijf storten dat hij 26 jaar geleden startte met zijn vader en nu runt met compagnon Ivo Swinkels.

‘Ik kwam bij van Boekel accountants en adviseurs terecht in de periode dat ik het bedrijf van mijn vader overnam, zo’n zes jaar geleden. We zaten bij een boekhoudkantoor, maar het bedrijf groeide hard dus ik vond dat het tijd was om een accountantskantoor te zoeken.’ Van Boekel werd warm aanbevolen door een goede kennis en toen het goed bleek te klikken met Bart Braspenning, bracht Johan een groot deel van de administratieve kant van zijn onderneming bij VBA onder. ‘De vent maakt de tent, dus er moet een klik zijn. Is die er niet dan ga ik niet met iemand in zee.’

Wat zijn jouw eisen aan een accountantskantoor?

‘Ik houd me graag aan de regels, blijf bij de mazen in de wet vandaan. Ik zit niet te wachten op een achtwekelijkse controle door de Belastingdienst. Ik heb een goed gevoel bij Van Boekel, het geeft me rust. Ik heb verstand van bliksembeveiliging, ontwerp zo een bliksemafleider voor welk pand dan ook en wil me zo min mogelijk met de boekhouding bezighouden.’ De facturatie doet hij zelf, de salarisadministratie niet. ‘Emiel van Genderen kijkt met me mee, regelt en verstuurt onze aangiften.’ Ook zijn privé-aangiften worden door VBA verzorgd. ‘Ook daar ben ik tevreden over. Emiel weet precies hoe hij aftrekposten en bezit kan verdelen over mij en mijn vrouw.’

Had je altijd al de wens om zelf ondernemer te worden?

‘Nee, ik keerde als monteur terug in het bedrijf van mijn vader. Het bedrijf groeide, ik ging na twee jaar in de binnendienst werken. Toen mijn vader ziek werd, bracht ik het onderwerp opvolging ter sprake. Mijn vrouw gaf het wijze advies dat ik beter iets wel kon doen en daar spijt van krijgen dan het niet doen en dat betreuren. Toen heb ik mijn vader en zus uitgekocht en Ivo als compagnon in laten stappen. Ik wil en kan het namelijk niet alleen. Mijn vader is gelukkig hersteld en inmiddels gepensioneerd. Hij komt zo af en toe eens advies geven en koffiedrinken op de zaak.’

Waarom wil je het niet alleen doen?

‘Ik heb een klankbord nodig. Ik kan nu bij iedere beslissing die genomen moet worden overleggen. Ivo en ik vullen elkaar aan. Ik ben van de techniek, dus heb mijn kantoor boven, naast de afdeling planning. Ivo, als commerciële man, is vooral beneden. We zijn geen ondernemers die de zweep erover leggen, maar we pakken ook niemand met zijden handschoentjes aan.’

Het is tijd voor een bliksemles in bliksembeveiliging, want hoe werkt dit eigenlijk en hoe groot is het risico dat de bliksem inslaat in jouw woning, bedrijfspand of zorginstelling? ‘Bliksem is niets anders dan kortsluiting tussen plus en min, tussen de hemel en de aarde. In Nederland slaat de bliksem gemiddeld dertig keer per maand in. Bliksembeveiliging brengt minpolen dichter bij pluspolen. Het lokt de bliksem zijn kant op, zodat de kans groter is dat de bliksem inslaat in de afleider dan in het pand. Met bliksembeveiligingsinstallaties beperk je de risico’s voor mens, dier en pand.’ Johan en zijn team brengen vooral installaties aan op kantoorpanden, datacentra en ziekenhuizen, op panden waarover hij niet mag praten én in onderstations.

Wat is een onderstation?

‘Onder andere windturbines hebben een onderstation dat de opgewekte elektra verdeelt over de verschillende bestemmingen, bijvoorbeeld bedrijven of woonwijken. Als de bliksem inslaat in een onderstation zonder aarding en bliksembeveiliging dan ontstaat er brand en komt een gebied zonder stroom te zitten.’

Ook bewoners van woningen met een rieten dak doen er goed aan bliksemafleiding te laten plaatsen. ‘Sommige verzekeraars stellen dit als eis, dat vind ik verstandig. Riet is licht ontvlambaar en bovendien hol. Daardoor is vuur in een rieten dak lastig te bestrijden. De brandweer kiest er dan ook vaak voor om de volledige kap van een woning te trekken en dat gebeurt niet zachtzinnig.’ Toch stellen bijvoorbeeld eigenaren van boerderijen met rieten daken hem nog al eens de vraag: wat is het risico dat de bliksem inslaat in mijn pand? ‘Dan antwoord ik: die dertig keer per maand in Nederland is een feit. Als ik wist wat de kans was dat de bliksem bij jou inslaat, dan zat ik vanavond in het casino.’ Het aanleggen van bliksembeveiliging op een rieten dak luistert nauw. ‘Bij de ontlading die vrijkomt bij een inslag in een afleider loopt de temperatuur op tot 700 graden Celsius. Daardoor kan de koperdraad van de afleider smelten en het riet alsnog in de brand steken. Door de afleiding 10 centimeter boven de kap aan te brengen, koelt zo’n koperdruppel voldoende af voor deze het riet raakt.’ Op daken van andere materialen ligt de afleider er direct bovenop.

Wat vind jij zo mooi aan de bliksembeveiligingsbusiness?

‘Je komt overal, vandaag kan ik bij een woning staan, morgen bij een fabriek waar ze halffabrikaat maken voor diervoeding en stink ik daarna een uur in de wind. De volgende dag sta ik bij een miljoenenvilla en de dag erna bij een datacenter. Er is geen mooier vak dan dit. Het doel is hetzelfde, maar hoe je ertoe komt is bij elk pand anders, we moeten steeds opnieuw de beste oplossing bedenken. Nieuwbouw is vrij makkelijk, omdat we door de spouwmuur naar het dak kunnen, maar bij bestaande bouw zitten we nog weleens met de vraag waar we naar beneden kunnen met onze leiding en wat als dat niet kan? Dat maakt het werk spannend en leuk.’

Haan Techniek heeft nu 22 medewerkeres. Hoe zorg je dat die blijven?

‘Het draait allang niet meer om salaris alleen; secundaire arbeidsvoorwaarden geven de doorslag. Daarnaast proberen Ivo en ik het gezellig te houden, we behandelen iedereen zoals we zelf behandeld willen worden. En op vrijdagen zetten we de frietpan vaker wel dan niet aan.’

Over wat het grootste leerpunt in zijn ondernemerschap was, hoeft hij niet lang na te denken. ‘Ivo en ik zijn beide van het spijkers met koppen slaan. We hebben geleerd dat het soms handig is om even tot tien te tellen. We hebben onze neuzen gestoten, zijn bestolen door een medewerker en dat heeft ons duizenden euro’s gekost. Ik kijk nu vaker de kat uit de boom, sta niet zomaar meer open voor mensen. Ondernemer zijn is een eenzaam beroep.’ Toch is hij zijn ondernemerslust niet kwijtgeraakt. ‘Ik heb nog veel ambities. Een veel groter bedrijf wil ik niet. Ivo en ik zetten in op behoud van wat we hebben, op zuinig zijn op onze mensen. Werken op daken is lichamelijk zwaar, dus als het tegen de veertig graden is, dan stoppen we eerder. Dat doen we ook als het langdurig regent of de wegen vol sneeuw liggen.’