Een oudgediende en een student. Een 43-jarige man en een 28-jarige vrouw. Teamleider Accountancy en derdejaars universiteitsstudent Fiscale Economie. Zij werkt naast haar studie twee dagen in de week en hij werkt fulltime. Op het eerste gezicht hebben ze niets met elkaar gemeen, behalve dan dat ze allebei bij van Boekel accountants en adviseurs werken. En toch…
We hebben het over Patrick Robben en Anne-claire Bastiaansen. Waar Patrick alweer tien jaar bij Van Boekel werkt, zette Anne-claire haar eerste stappen in het kantoor in september vorig jaar. Voorheen had ze een bijbaan in de horeca, ook leuk, maar hier leert ze veel meer in haar vakgebied. Anne-claire: “Ik moet eerlijk zeggen dat ik in het begin dacht ‘help, ik heb niet veel geleerd op de uni, wat weet ik nu eigenlijk, behalve veel theorie?’ Dat duurde gelukkig niet lang, de begeleiding was en is goed.” Patrick haakt daar meteen op in: “We prefereren een goede opleider te zijn, dan moet je je verantwoording pakken en gaan opleiden. De theorie is tenslotte altijd minder weerbarstig dan de praktijk. En het is aan ons om nieuwe mensen daarin de weg te wijzen.”
Eerste kennismaking
Patrick en Anne-claire kennen elkaar natuurlijk wel, ze komen elkaar tegen in het bedrijfsrestaurant en bij de borrel. Anne-claire: “Ik ben hier nog niet zo lang, ik weet wat Patrick doet, hij loopt ook met regelmaat onze afdeling op natuurlijk. En ik heb weleens een hilarisch verhaal over hem gehoord. Patrick woont vlak bij het kantoor en komt één stoplicht tegen. Vaak kwam een van de huurders op ongeveer dezelfde tijd als hij aan bij kantoor. Toen het een keer heel hard regende, zou hij expres het groene stoplicht genegeerd hebben. Zodat hij de poort niet hoefde te openen in de stromende regen.” Patrick: “Ja, hahahaha, dat verhaal klopt wel. Grappig dat één zo’n actie dan onthouden wordt. Het typeert wel meteen de sfeer hier op kantoor. Informeel, er is weinig hiërarchie. Hier doen we het samen of we doen het niet. We laten iedereen in zijn eigen waarde en we weten van elkaar waar de kwaliteiten liggen. Laagdrempelig en met aandacht voor elkaar.”
Volle weken
Die manier van werken moet natuurlijk bij je passen. Anne-claire vindt het prettig dat ze kan proeven van het werken op een kleiner kantoor. Veel studiegenoten ambiëren een baan bij de Big Four, de grote kantoren. “Maar dat is niets voor mij. Hier heb ik leuk werk, ik krijg vragen vanuit klanten en ik kan in de antwoorden duiken, uitzoeken wat de wet- en regelgeving zegt en de klant verder helpen. En soms heb ik ook gewoon lekker tikwerk, even tussendoor dingen wegwerken zonder al te veel te hoeven nadenken. Ook fijn. Het is best druk om naast mijn studie twee dagen te werken, zeker omdat ik ook op een wat hoger niveau paardrijd. Je moet keuzes maken, ik ga voor mijn studie, de sport en het werk. Ik kijk ook graag naar sport trouwens, volgend jaar ga ik met mijn zus naar de Olympische Spelen.” Patrick lacht: “Oh echt? Ga je ook atletiek kijken? Want daar ga ik ook naar toe!” En daar hebben we de eerste gezamenlijke interesse te pakken: sport. Patrick is dol op ijshockey en is vaak bij de wedstrijden van de Tilburg Trappers te vinden, hij coacht het voetbalelftal van zijn 15-jarige dochter en het basketbalteam van zijn 13-jarige dochter. En ook hij moet keuzes maken. Het liefst zou hij met regelmaat naar Willem II gaan kijken, maar ja, een volle werkweek slokt naast al het gecoach al een hoop tijd op.
Zang en dans
En zo hebben de twee nog veel meer overeenkomsten. Zo houdt Patrick van lezen en films kijken. Vooral musicals, want zijn jongste dochter zit in het musicalwereldje. Anne-claires ogen lichten meteen op: “Nou ja, ik heb lang bij een amateurvereniging gezeten en zelfs een creatieve opleiding gevolgd. Ik dacht dat het mijn droombaan zou zijn om bij een Theaterproducent te werken. En dat heb ik ook gedaan. Maar het bleek niet mijn ideale baan, zeker niet in de coronaperiode. Was heel tof om mee te maken, dat wel, ik heb er veel van geleerd. Maar ik zit nu beter op mijn plek.”
Socializen
En dat Anne-claire op haar plek zit, had Patrick al gezien. “Wij zien vaak al snel of iemand hier past of niet. Dat merk je aan de manier van socializen, van aansluiting zoeken en aan de manier van denken. Als iemand hier z’n plek vindt, stroomt ie ook niet snel meer uit. Het klikt of het klikt niet, maar we doen er met z’n allen alles aan om fijn samen te kunnen werken.”
